رابطه قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی با میزان بروز آسیب های اندام تحتانی بازیکنان جوان فوتبال

هدف: خطر بروز آسیب نیز در رشته فوتبال بالا است. بسیاری از محققان قدرت عضلانی را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ریسک فاکتورهای داخلی معرفی کرده‌اند، اما مطالعات اندکی به بررسی رابطه بین قدرت آیزومتریک عضلات با بروز آسیب‌ها پرداخته‌اند. لذا پژوهش حاضر به بررسی ارتباط قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی و میزان بروز آسیب‌های بازیکنان فوتبال و توانایی پیش‌بینی این آسیب‌ها می‌پردازد. روش تحقیق: نمونه‌های آماری این پژوهش را 73 بازیکنان فوتبال زیر 21 سال تشکیل‌ دادند. قبل از شروع فصل ابعاد آنتروپومتری و قدرت آیزومتریک عضلات اندام تحتانی هر فرد در پای برتر بازیکنان به‌وسیله دستگاه آیزوکنتیک بایودکس سیستم 4 اندازه‌گیری، سپس هر فرد به مدت 8 ماه مورد پیگیری قرار گرفت و آسیب‌های بازیکنان ثبت شد. نتایج: نتایج آزمون کاکس رگرسیون نشان داد رابطه معناداری میان نسبت قدرت آیزومتریک در هیچ یک از عضلات مورد اندازه گیری و میزان بروز آسیب های اندام تحتانی وجود ندارد. بحث: با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش توصیه می گردد کادر پزشکی و فنی تیم های فوتبال از آزمون های آیزومتریک برای شناسایی بازیکنان در معرض خطر استفاده ننمایند. احتمالا انواع دیگر سنجش قدرت مانند قدرت آیزوتونیک و آیزوکنتیک برای این مساله موثرتر باشد.